ای تشنه لب برادر درخون تپیده ام
از غصه ات به آخر کارم رسیده ام
چشمم به سان بخت پریشان سیاه شد
در انتظار مقدمت ای سر بریده ام
داغت تمام دار و ندار مرا گرفت
از موقع وداع هنوزم خمیده ام
در هرنفس به نذرگلوی بریده ات
گلهای آه برجگرم پروریده ام
هر شب زپای دخترک زخم خورده ات
با نور اشک یک سبد آلاله چیده ام
پیراهنت غروب غم افزای رفتن است
از آن صدای وای حسینا شنیده ام
سرچشمه ی عشق با علی آمده است
گل کرده بهشت تا علی آمده است
شد کعبه حرمخانه میلاد علی(علیه السلام)
کز کعبه صدای یا علی آمده است
عجیب است که پس از گذشت یک دقیقه به پزشکی
اعتماد می کنیم، بعد از گذشت چند ساعت به کلاهبرداری
بعد از چند روز به دوستی، بعد از چند ماه به همکاری
بعد از چند سال به همسایه ای، اما
بعد از یک عمر به خدا اعتماد نمی کنیم
دیگر وقت آن رسیده که اعتمادی فراتر آنچه می بایست
را به او ببخشیم.
او که یگانه است و شایسته
حضرت امام محمدتقی علیه السلام میوه دل ثامن الحجج علیه السلام در دهم رجب 195 ق در مدینه منوّره زاده شد و بر شاخسار امامت شکوفا گشت. پدر بزرگوارش حضرت امام رضا علیه السلام و مادرش بانوی گرامی و بافضیلتی به نام «سبیکه» است که امام رضا علیه السلام او را «خیزران» نامید. حضرت همواره از ایشان به نیکی یاد کرده او را با تعابیری چون بانویی پاک دامن و بانوی بافضیلت نام می بردند.
دریای فضایل امام جواد علیه السلام بی کرانه است. او برگزیده خداوند، قرآن ناطق، حقیقت مجسّم و
هدایتگر توحید است. امام جواد علیه السلام ، در دوران کوتاه امامت خود، با کردار و گفتار خود
معارف ناب را بر جان تشنه مؤمنان جاری می ساخت. میلاد فرخنده امام جواد علیه السلام بر تمام
شیعیان خجسته باد.
مولا علی (علیه السلام) : خوشا به حال آن کس که در نامه
عملش در زیر هر گناه یک
استغفار ثبت شده باشد.
بحارالانوار جلد 5 صفحۀ 329
زنده نگه داشتن یاد امام زمان(عج)
وقتی امام منتظَرمان همواره به یاد ماست و برایمان دعا می کند، چرا ما به یادش نباشیم؟ چرا ما یادش را همواره زنده نکنیم؟ چرا ما نکوشیم که به حضرتش خدمت کنیم؟ چرا ما نکوشیم که حقوق حضرت را رعایت نکنیم؟ ...
وقتی دعای ندبه
می خوانیم که «عَزیزٌ عَلَیَّ أَن أرَی الخَلقَ وَلا تُری» ... باید
یادمان باشد که این سخت بودن ندیدن امام را باید با عمل نشان دهیم نه فقط
با حرف...!
دعای عهد که می خوانیم ... «
اللهمَّ أنِّی أُجَددُ لَه فِی صَبیحَةِ یَومِی هَذَا وَ مَا عِشتَ مِن
أیَامِی عَهداً وَ عَقداً وَ بَیعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لا أَحُولُ عَنهَا و
لا أزُولُ أَبَدا اللهمَّ اجعَلنِی مِن أنصَارِه وَ أعوَانِه وَ
الذَّابینَ عَنهُ وَ المُسَارعینَ إلَیه فِی قَضَاءِ حَوائِجِه وَ
المُمتَثِلینَ لاوَامِره وَ المُحَامینَ عَنهُ وَ السَّابِقینَ إلی
إرادَتِه وَ المُستَشهَدینَ بَینَ یَدَیه»
باید که به عمل نشان دهیم تجدید این پیمان را، پایدار بودن و برنگشتن از این پیمان را، باید که بخواهی تا از یارانش باشی و کمک کارانش و از مدافعان حریمش و از شتاب کنندگان به سویش که خواسته هایش را انجام دهی و دستوراتش را اطاعت کنی ... و برای همه این شدن ها و به عمل نشان دادن ها، در کنار همه آن گام هایی که باید برای انجام وظیفه برداریم، یک گتم دیگر هم هست. می دانی چیست؟
وقتی در جمع دوستانت
نشسته ای، وقتی در این جمع از هر دری سخنی می گویید و می شنوید، وقتی
درباره هزاران مسئله مورد علاقه تان یا مسائلی که فکرتان را مشغول کرده، با
هم سخن می گویید، چقدر برای امام زمانت وقت می گذاری؟ چقدر در جمع دوستانت
از فضایل امام می گویی و آثار وجودی حضرتش؟ چقدر از وظایفی که در مقابل
امام بر عهده دارید، حرف می زنید؟ اصلاً می دانی حقوق امام چیست؟ تو و
دوستانت چه چیزهایی را باید رعایت کنید؟ ...
بگذار بحث حقوق حضرت
را به زمان دیگری موکول کنیم که این نیز جای خود را می طلبد... اما یادت
نرود امام صادق(علیه‌السلام) به یکی از یاران خود به نام فُضیل فرمود: «آیا
می نشینید و با یکدیگر گفت و گو می کنید؟» فضیل گفت: آری فدایت شوم. امام
صادق(علیه‌السلام) فرمود: «همانا من آن مجالس را دوست می دارم، پس امر ما
را احیا کنید. ای فُضیل! خدا رحمت کند کسی را که امر ما را احیا
نماید»(1)...
یادت نرود که امام
رضا(علیه‌السلام) فرمود: «هر کس در مجلسی بنشیند که در آن مجلس امر ما زنده
می گردد، روزی که دل ها می میرد، دلش نخواهد مرد»(2) ...
پس اگر می خواهی آن روز که دل ها
می میرد، دلت زنده باشد؛ یادت باشد هر گاه در جمع دوستانت نشستی، از امام
زمانت سخن بگو، از وظایفی که بر عهده دارید، از کارهایی که باید برای امام
بکنید که زمینه و شرایط ظهورش را فراهم کنید و ... .
اگر روایاتی را که با مضمون امامت
به ما رسده است، نیم نگاهی بیندازیم؛ در همه آن ها می یابیم که زندگی همه
انسان ها و موجودات به برکت امام معصوم است. وقتی زیستن مان را مدیون برکت
وجود امام زمان مان هستیم، چرا در خدمت گذاری اش نکوشیم؟ مگر نه اینکه هر
گاه کسی کاری برایمان انجام می دهد، می کوشیم که در جبران آن کار، خدمتی
برایش انجام دهیم. امام که هستی مان مدیون وجود اوست، برایش چه کرده این؟
به این مسئله فکر کرده ای؟...
امام
صادق(علیه‌السلام) در بیان شرافت امام مهدی(عج) فرمود: «اگر دوران او را
دریابم، تمام مدت زندگانی ام در خدمت او خواهم بود»(3) و خدمت کردن به امام
چیزی جز یاری رساندن به شیعیان و پیروان حضرت، برطرف کردن نیازها و دفع
مشکلات و حل و فصل امور آن ها نیست.
اما یادت باشد که امام را بر تو
حقی است، آن گونه که در روایت به من و تو رسانده اند «هر حقی که برای خدای
تعالی است، از آنِ ما (امامان) است»(4) پس همان گونه که می کوشی حق الله را
رعایت کنی، بکوش که حق امام زمانت را نیز رعایت کنی که قلب مبارکش را با
گناهان از خود نرنجانی، دستوراتش را اطاعت کنی و از نایبش پیروی، شرایط
ظهورش را آماده سازی و در راهش جان نثاری کنی... .
حضرت امام هادی (علیه السلام)
تولد امام دهم شیعیان حضرت امام علی النقی (علیه السلام) را نیمه ذیحجه سال 212 هجری قمری نوشته اند . پدر آن حضرت ، امام محمد تقی جوادالائمه (علیه السلام) و مادرش سمانه از زنان درست کردار پاکدامنی بود که دست قدرت الهی او را برای تربیت مقام ولایت و امامت مأمور کرده بود ، و چه نیکو وظیفه مادری را به انجام رسانید و بدین مأموریت خدایی قیام کرد . نام آن حضرت - علی - کنیه آن امام همام " ابوالحسن " و لقبهای مشهور آن حضرت " هادی " و " نقی " بود . حضرت امام هادی (علیه السلام) پس از پدر بزرگوارش در سن 8 سالگی به مقام امامت رسید و دوران امامتش 33 سال بود .
اعتقاد به دنیای آخرت هم مانند مثال بالاست
دنیای مبهم و نامعلومی است
ادراک فقط بر اساس شنیده ها
اما همانطور که این جنین ها بدون تولد و ورود به این دنیا
زندگی و حیاتی نخواهند داشت
برای ما انسان ها هم بدون رفتن به سرای آخرت
حیاتی نمی توان متصور شد
واگر حیات دوباره ای وجود نداشته باشد
زندگی ما در این دنیا هم بیهوده است
درست، مانند این جنین ها
که اگر تولدی نداشته باشند
حیاتشان در رحم مادر هم بیهوده است...
أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ ؟؟؟
|
تاریخچه‌‌ای از زندگی امام پنجم علیه السلام |
|
نام: امام محمد باقر (علیه السلام) القاب: باقر – باقر العلوم کنیه: ابو جعفر نام پدر: علی ابن الحسین(علیه السلام) نام مادر: ام عبدالله تاریخ تولد: اول رجب سال 57 هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشودند دوران امامت: 18 سال مدت عمر: 57 سال خلفای غاصب معاصر: 1-ولیدبن عبدالملک،2-سلیمان بن عبدالملک،3-عمربن عبدالعزیز،4- یزید بن عبدالملک،4- یزید بن عبدالملک،5- هشام بن عبدالملک تاریخ شهادت: 7 ذیحجه سال 14 هجری در شهر مدینه مرقد شریف: قبرستان بقیع شهر مدینه کشور عربستان
|
