امشب ، شب ناله در فراق پدری مهربان است
که غیر از چاه و نخل و ماه، کسی گریهاش را ندیده بود
پدری دلسوز که با آه همه کودکان یتیم شریک بود
و غصههای همه را بر جان خود هموار میکرد
ولی کسی از غربت او و دردهای دلش
با خاری در چشم و استخوانی در گلو ، خبر نداشت . . .
عمه
ساحل مرجانی
علی اصغر موذنی
سلام
ضمن تشکرازابراز محبت و حضور سبزتان و آرزوی قبولی طاعات و عبادات وتسلیت ایام
امیدوارم هنگام شکوفائی غنچه های دعا ،همراه با قطرات زلال آبشار زمزمه های یارب رب ، ما را از دعای خیرتان فراموش نکنید ملتمس دعای خیرتان هستم
میر محمد
سارا و بابا
باران....
باران....
ساحل مرجانی
پلڪــــ شیشـہ اے
رهرو
سلام
ممنون از بذل حدیث
اولین گنهکاری که نا امیدش نمیکنم خودم هستم... یا علی
زرناز
روا بـاشـد که گـردد آسمـان، زیـر و زبـر امشب
که شد فرق ِعلى شیر ِخدا شقّ القمر امشب
ز خـون ِفـرق ِ حیـدر ،دامن ِ محراب گلگون شد
بـه خـاک افـتــاد از بیـداد ، نخلى بـارور امشب
جهاد مجازی
شب بود و اشک بود و علی بود و چاه بود
فریاد بی‌صدا، غم دل بود و آه بود
دیگر پس از شهادت زهرا به چشم او
صبح سفید هم‌چو دل شب سیاه بود
دانی چرا جبین علی را شکافتند؟
زیرا به چشم کوفه عدالت گناه بود
خونش نصیب دامن محراب کوفه شد
آن رهبری که کعبه بر او زادگاه بود
یک عمر از رعیت خود هم ستم کشید
اشک شبش به غربت روزش گواه بود
دستش برای مردم دنیا نمک نداشت
عدلش به چشم بی‌نگهان اشتباه بود
هم‌صحبتی نداشت که در نیمه‌های شب
حرفش به چاه بود و نگاهش به ماه بود
مولا پس از شهادت زهرا غریب شد
زهرا نه یار او که بر او یک سپاه بود
وقتی که از محاسن او می‌چکید خون
عباس را به صورت بابا نگاه بود
«میثم!» هزار حیف که پوشیده شد ز خون
رویـی کـه بهـر گمشـدگان شمـع راه بود
پلڪــــ شیشـہ اے
آذرخش
sajjad
sajjad
بی قرار
گمشده
سجاد عبدی
هانا
مرسی مه به وبم سر زدی ی ی . . .امیدوارم روز به روز موفق ترشی
