از پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) روایت شده است که فرمودند:
سه کس در روز رستاخیز آن روزى که سایه اى جز سایه خداوند نخواهد بود در زیر عرش الهى خواهند بود.
عرض شد: یا رسول الله ! آنها چه کسانى هستند؟
فرمود: آن کسى که اندوه غمزده اى از امت مرا برطرف سازد و کسى که سنت مرا زنده نماید و آن کس که فراوان بر من درود فرستد.
مواعظ العددیه ، ص 70، ص 413
مهدی جان !
روا بود که گریبان ز حجر تو پاره کنم ...
دلم هوای تو کرده بگو چه چاره کنم ...
اللهم عجل لولیک الفرج
تا کسی رخ ننماید ز کسی دل نبرد
دلبر ما دل ما برد و ز ما رخ ننمود
اللهم عجل لولیک الفرج
امشب ای اهل دعا روح دعا می آید
پسر خامس اصحاب کسا می آید
مؤمنین گرد هم آیید به محراب دعا
صف ببندید که مولای شما می آید
چه عباس آنکه در حشمت امیر راستین آمد
چه عباس آنکه از همّت پناه مسلمین آمد
چه عباس آنکه از اصل و نسب از دوره هاشم
چو جان مرتضى و حُسن خیرالمرسلین آمد
میلاد حضرت عباس(علیه السلام) مبارک باد
خانه ی زهرا و علی گشته پر از مهر و صفا
سر زده خورشید رخ ِ سَروَر ِ خیل شُهدا
آمده آنکَس که بُوَد فاطمه را نور دوعین
ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد
دل رمیده ما را انیس و مونس شد
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد
دانی که چرا صورت زهرا شده نیلی؟
می خواست رخش پیش عدو زرد نباشد
ای کاش یکی بود در آن کوچه و می گفت
آن کس که به زن حمله کند، مرد نباشد
(شهادت حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها تسلیت باد.)
رسید موسم بهمن بهار باز آمد
جلال محفل ما، یار دل نواز آمد
به پاست خیمه آلالههای صحرایی
«و ان یکاد» بخوان موسم نیاز آمد
درون هر ورق سبز بنگری، بینی
جمال یوسف مصری در این تراز آمد
چراغ لاله فروزان شد از دم عیسی
شمیم یاد عزیزانِ پاکباز آمد
زمان، زمان طلوع است و فجر بیداری
کنون که جلوه خورشید برفراز آمد
از خون سرخ بهمن سرسبز شد بهاران
اندیشه باور شد، در امتداد باران
بر صخره های همّت جوشیده خون غیرت
بانگ سرود و وحدت آید زچشمه ساران
و الفجر بهمن آمد، فصل شکفتن آمد
بر پهن دشت باور، خالی است جای یاران
دهه فجرمبارک
امام صادق علیه السلام:
از سستی و بی
قراری بپرهیز؛ که این دو، کلید هر بدی می باشند! کسی که سستی
کند، حقّی را
ادا نکند؛ و کسی که بی قرار شود، بر حق صبر نکند.
منبع: بحارالانوار ،جلد 75،صفحه 175
ولی حق حسن العسکری ای آن که قضا
مجری امر تو و بنده رای تو بود،
نه همین جای تو در سامره تنها باشد
که به دلهای محبان تو جای تو بود
