امام علی (علیه السلام) : عجب است از انسان متکبری که ابتدای خلقتش از آب گندیده نطفه است ؛ که اگر لطف خدا در خلقت او نبود جایگاهش مزبله گاه و مستراح بود و در هنگام مردنش نیز مرداری بدبو است که جایگاهش زیر خاک است و هنگام زنده بودنش نیز ظرفی محتوی نجاست است که شکمش از ادرار و مدفوع انباشته شده و توالتی سیار است. و با این حال این انسان متکبر و سرکش در مقابل خدا و دستوراتش تکبر و سرکشی می کند و بندگی و عبادت او را به جای نمی آورد.                                      

  آثار الصادقین جلد 12 صفحۀ 365